co-sleeping (και άσε τους άλλους να λένε)

Το ομολογώ δημοσίως, δίχως φόβο και με πολύ πάθος - κάποια βράδια κοιμάσαι μαζί μας! Όχι καθ'όλη τη διάρκεια (αυτό έγινε όλο κι όλο μια φορά που εκείνο το άτιμο το δοντάκι δεν έλεγε να βγεί και είχες πλαντάξει στο κλάμα) αλλά απο τις 5-6 το πρωί που ξυπνάς και μέχρι που πια αποφασίζεις να σηκωθείς απο το κρεβάτι (γύρω στις 8.30 συνήθως). Εγώ βέβαια στις 7.30 είμαι στο πόδι αλλά προλαβαίνω να το απολαύσω για 1-2 ωρίτσες!

Αυτό το "co-sleeping" μου ήταν εντελώς άγνωστο (εντάξει, Αγγλικά ξέρω, αλλά καμιά φορά το νόημα "χάνεται στη μετάφραση") ώσπου μου εξήγησε η zagi μου, το έψαξα κι εγώ κι έμαθα. Αν μου το έλεγες παλαιότερα, φαντάζομαι θα μου φαινόταν αρκετά περίεργο, ίσως όσο φαίνεται και στους περισσότερους που δεν έχουν παιδιά. Τους το λές και σε κοιτάνε μ'ενα ύφος λες και κάνεις κάτι αδιανόητο! 'Εως ένα σημείο το καταλαβαίνω. Υπάρχει ο φόβος " να μη κακομάθει το παιδί γιατί μετά...". 

Μετά τί;; Φαντάζεσαι τον εαυτό σου bebakimou να είσαι 14-15 χρονών και να θέλεις να κοιμάσαι στο κρεβάτι των γονιών σου;; Δεν νομίζω! 

Λοιπόν, πέρα απο το πόσο τέλειο είναι να κοιμάσαι μαζί μας στο κρεβάτι (όσοι έχουν παιδιά με καταλαβαίνουν σίγουρα), το co-sleeping σου κάνει καλό (σίγουρα κάνει καλό και σε εμάς). 

Μερικά απο τα οφέλη της επαφής σώμα με σώμα τη νύχτα είναι η ρύθμιση της αναπνοής, του μεταβολισμού, της θερμοκρασίας, του καρδιακού ρυθμού, του ανοσοποιητικού συστήματος, η ορμονική εξισορρόπηση, ο καλύτερος θηλασμός (γιατί, ναι, ακόμη θηλάζεις και μπράβο σου - και κυρίως μπράβο στη μαμά που αντέχει ακόμα!), η εξάλειψη πιθανοτήτων αιφνίδιου θανάτου κ.α. Εκτός αυτού, τί πιο φυσιολογικό απο ένα μωρό να κοιμάται μαζί με τους γονείς του δηλαδή;; Και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να καταπολεμήσουμε τα ένστικτά μας στη τελική! Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι περιορισμοί γιατί δεν παύεις να είσαι ενα bebaki.

Το σίγουρο είναι ότι εγώ και η μαμά σου το απολαμβάνουμε αφάνταστα και κάθε βράδυ ανυπομονώ να φτάσει η ώρα που θα σε βάλω είτε εγώ είτε η μαμά ανάμεσά και θα σε νιώσω δίπλα μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω σωστά όλο αυτό. Δεν υπάρχει ομορφότερη αίσθηση απ'το να ανοίγω τα μάτια μου και να βλέπω το προσωπάκι σου σχεδόν κολλημένο πάνω μου, να νιώθω την ανάσα σου, να πέφτουν τα χεράκια σου πάνω μου άθελα σου, μέσα στον ύπνο σου. Ακόμα και αν συχνά τρώω μερικές κλωτσιές ή αναγκάζομαι να κοιμάμαι στη άκρη του κρεβατιού γιατί εσύ έχεις απλώσει χέρια-πόδια και μ'έχεις εκτοπίσει! Είναι μικρό το τίμημα! Γι΄αυτό σου λέω, co-sleeping και άσε τους άλλους να λένε. Αυτοί χάνουν!